օքսիմորոն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɔkʰsimɔˈɾɔn]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) ոճական հնար, որն արտահայտվում է իմաստով միանգամայն հակադիր և տրամաբանորեն մեկը մյուսին բացառող բառերի կապակցությամբ. ◆ կենդանի դիակ , ◆ լավատեսական ողբերգություն
2. (ոճբ․) տե՛ս նրբաբանություն

Հոմանիշներ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ оксиморон (ru) ‎(oksimoron), оссюморон (ru) ‎(ossjumoron)
• անգլերեն՝
• ֆրանսերեն՝ oxymore, ozymoron
• գերմաներեն՝ oxymoron

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
• Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
• Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։