concomitant

Վիքիբառարան-ից

Անգլերեն

  1. զուգընթաց, ուղեկցող

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Թարգմանություններ[խմբագրել]