Հայերեն

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վա•յելք

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

ինչ որ մարդ կյանքում վայելում է, հոգեկան, նյութական, կամ մարմնական բավարություն, հաճույք ◆ Չէ-չէ՛, բայց բոլորն էլ այդ կենացը խմում էին առանձնահատուկ վայելքով: Ռազմիկ Դավոյան ◆ Ապրեցի՝ կարծելով, թե աստվածները փառքի ու վայելքի առատ բաժին են շնորհել ինձ: Հայկ Խաչատրյան

հաճույք, բավականություն, զվարճություն, բերկրություն, բերկրանք, վայելչություն (հնց․)

Բաղադրյալ բառեր

Թարգմանություններ
անգլերեն՝ delight, pleasure, satisfaction գերմաներեն՝ դանիերեն՝ թուրքերեն՝ իսպաներեն՝ իտալերեն՝ հոլանդերեն՝ հունարեն՝ շվեդերեն՝ պորտուգալերեն՝ ռուսերեն՝ наслаждение, удовольствие (ru) ‎(naslaždenije, udovolʹstvije) վրացերեն՝ ֆրանսերեն՝

Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։