Աստծո գերի

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. առաքենի, խոնարհ ապրաղ մարդ ◆ Ով է քշում, գետե՞ս, գլուխը բաշլուղով [«գլխանոցով»] կապած իմ հերը։ Ծառ, թուփ, քար, աստծու գերի։ Հրմ ◆ Վանքի դռանը Աստծու եսիրը նստե է, ծիտը ծռել։

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։