ճակատագրով սահմանվածի կամ սահմանվելիքի հետ հաշտվել (անձամբ այլևս ոչինչ չանել) ◆ Վերջապես նա վճռել էր, որ աղջկա ընտրությունը ոչ թե կատարի ինքը, այլ թողնի աստծու կամքին։ (Մկրտիչ Արմեն)◆ Վասպուրականի տիկնոջ հետ եկած իշխաններն ու նահապետները, առանց խորհրդի, առանց նախամտածության, հանձնեցին իրանց միայն Աստծո կամքին։ (Րաֆֆի)◆ Արդարացներ ձեռնարկը [«ձեռնարկած քայլը»] և հանձներ Աստուծո նկատառումին ընդարձակ զոհողությո՛ւնը, որուն կ՚ենթարկվեր պատիվը ընտանիքին։ Հակոբ Օշական
