Աստված հոգին առնի

Հայերեն դարձվածք

1. մահ տա ◆ -Բայց Աստված հոգիս չի առնում, երևի ուզում է ինձ լույս աշխարհի արժանացնել։ (Ղազարոս Աղայան) ◆ -Քարշ եմ գալիս, է՛լի, սրա-նրա դռանը աղքատ Ղազարոսի պես, մինչև որ տեսնենք՝ երբ է Աստված հոգիս առնում։ Ն-Դ ◆ «Աստված հոգիս ըլ չ առներ [չա՛ռներ], որ ազատիմ էս անառակին ձեռքեն»։ Համ
2. երանի մեռնեմ ◆ Է՜, աստված տատիկի հոգին առնի,պրծնի։ «ՍՀ» ◆ -Իմ աղաչանքը դիփ էն էր, վուր ինչրու [«մինչև»] էս պարտկը չպրծնիմ, Աստուձ հոքիս չհանե։ Գաբրիել Սունդուկյան
3. երդում է ◆ -Եթե խոսքիս տերը չըլլամ, թող Աստված հոգիս առնե։ Աշոտ Հովհաննիսյան
4. (ժղ․) անեծք է (մա՛հ տա) ◆ -Աստված հոգի՛դ առնի, մա՛րդ, անմեղ երեխիս Սիբիր քշեցիր։ ◆ Աստված հոգի՛ն առնի, քանի հոգու տուն քանդեց։

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։