աղոթքը, խնդրանքը լսելի եղավ (ու կատարվեց) ◆ -Աստված էլ մեր ձայնը չէ լսում, երևի, շատ են մեր մեղքերը։ (Րաֆֆի)◆ Ու բաց էին դըռները երկնից, / Լըսեց նըրա ձենը Աստված։ Հովհաննես Թումանյան◆ -Աստված սյասըտ ըսկացալ ա, քեզ մին տղա խոխա յա տըլական [«է տալու»]։ ◆ Երևի երկնայինը լսեց ձայնս. բախտը հանկարծ ժպտաց ինձ։ (Գուրգեն Բորյան)
քո մաղթանքներով բաղձանքս (բաղձանքը...) կատարվի ◆ -Ես կվերադառնամ մայրիկ։ Հավատա, կվերադառնամ։ ◆ «-Թող աստված լսի ձայնդ, որդիս»։ -Դու լսիր, մայրիկ, դու՛։ (Մ․ Սարգսյան)◆ -Իմ ո՞ր ըսածս չէ էղեր, գիտե՜ս ա...։ -Աստված լսե ձայնդ, հառաչեց խեղճ մայրը լալագին շեշտով։ Եր ◆ -Լսե քու ձայնդ երկինք, և քու հսկած միայնիկ մատուռիդ դուռը զարնե օր մը ազատությունը։ Պետրոս Դուրյան
