Բուգեր-Վեբերի օրենք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [buɡɛɾ vɛbɛɾi ɔɾɛŋkʰ]

Բացատրություն

  1. (հոգեբ.) օրենք, ըստ որի՝ յուրաքանչյուր զգայարանի համար տարբերակման շեմը հաստատուն հարաբերական մեծություն է, որը ցույց է տալիս, թե գրգռիչի հաստատուն հարաբերական արժեքի որ չափով պետք է այն աճեցնել՝ զգայության հազիվ նշմարելի փոփոխություն առաջ բերելու համար


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․ Ա․ Նալչաջյան, Հոգեբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1984 — 240 էջ։