(բրբ․) մի անորոշ ժամանակ. երբեկ. անկարելի է ◆ -Ե՞րբ ինձ քաղաք կտանես։ Ե՞րբ որ էշը ծառը բարձրանա: ◆ -Եփ որ էշը ծառին վը ըլի, էն վախտը կհասկանաս։ ◆ Այն ժամանակվա Պոլսում կարելի էր ավելի հնարաոր էշի ծառ բարձրանալը, բայց թուրք մոլայի համ հայ և հույն քահանային գործակցությունը անհնարին էր միանգամյան։ (Վահրամ Փափազյան)
