(ժղ․)(հզվդ․) անգրագետ՝ թերուս, նաև անընդունակ լինել ◆ -Երկու էշի գարի չեր կարում բաժնի: Տեսա ք ինչ փառք հասա՞վ։ Դերենիկ Դեմիրճյան◆ -Էդ ատրճանակը կողցիցը կախ՝ երկու իշի համար գարի բաժին անելու շնորհք չունեցող միամիտ եղբորս՝ Ղազարի մասին եմ արազ անում [«խնդրում»] (Պերճ Պռոշյան)◆ -Երկու իշու գարի չի կարող ջոկել իրարից Բադալենց Շահինը, բայց միշտ կը բազմի առաջին տեղը։ Ահ ◆ -Էդի չը կռնա [կը՛ռնա] էրկու իշու գարի ջոկե, կնիկ ի՞մալ [«ինչպե՞ս»] պտի պահե: ◆ Նա շա՜տ թափառել, դոս ու սեն ընկավ,/ Որ կյանքում իրան մի ապրուստ ճար,/ Բայց իզո՜ւր... ո՛չ մի բանի պետք չեկավ, /Ջուխտ էշին բաժին չէր կարող գարի: (Ալեքսանդր Ծատուրյան)◆ -Թող իմանան, դու էշն ու գարին իրարից չես ջոկում, էդ ո՞նց...: «Դպր՚»
