Էկլեզիասթես

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɛklɛzjɑsˈtʰɛs]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հունարեն՝ ekklesiastes, թարգմանությունը հին հրեական goheleth բառի՝ «հավաքի ժամանակ քարոզող»

Բացատրություն

  1. (գրկն․) «Աստվածաշնչի» (մ.թ.ա 4-րդ կամ 3-րդ դարեր) ավելի ուշ գրքերից մեկը, հին հրեական աֆորիստիկ գրականության հուշարձան


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։