Էպիկլեսիո

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

հունարեն՝ մականուն

Հատուկ անուն

  1. (դիցբ․) (հուն․ դից.) Հունական համայնքների միավորմանը (սինոյկիսմոսին) զուգընթաց նկատվում էր պաշտամունքների կենտրոնացման միտում, որի հետևանքով բնության կամ հասարակական կյանքի միևնույն երևոյթը անձնավորվում էր մի քանի աստվածությունների կերպարում

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․ Ն․ Բոտվիննիկ, Մ․ Ա․ Կոգան, Մ․ Բ․ Ռաբինովիչ, Բ․ Պ․ Սելեցկի։ Թարգմ․՝ Ս․ Մ․ Կրկյաշարյան, Դիցաբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 364 էջ։