մեկի խոսքն ընդհատելով մի բան հարելու սիրալիր արտ. է. ◆ - Ավետիս ջան, խոսքդ շաքարով կտրեմ, ախր չասեցիր, թե ի՞նչ ա պատահել։ Մաթևոս Դարբինյան◆ «Խոսքդ շաքարով կտրեցի, Հաճի [Հաջի]», խոսեցավ Վարդան։ ◆ Նույնիսկ չեն գանգատիր երբ ավելի զորավորներ իրենց սկսած խոսքը կտրեն. առանց սովորական բանաձևը զրուցելու. ◆ - Խոսքդ մեղրով կոտրեմ: Հակոբ Օշական◆ համեմատության համար՝ Արտո՜ւյտ, քո խոսքը կտրեմ շաքարով. / - Ատո՜ւյտ, քո երգը մեկն է աշխարհում Համո Սահյան
