Հելիկոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [hɛliˈkɔn]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Հատուկ անուն
- (դիցբ․) (հուն․ դից.) լեռ Միջին Հունաստանում, որի վրա հույների պատկերացմամբ, բնակվում էին մուսաները, այդ պատճառով էլ վերջիններիս հաճախ կոչել են Հելիկոնուհիներ, Հելիկոնի թագուհիներ (կույսեր, տիրուհիներ)
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Մ․ Ն․ Բոտվիննիկ, Մ․ Ա․ Կոգան, Մ․ Բ․ Ռաբինովիչ, Բ․ Պ․ Սելեցկի։ Թարգմ․՝ Ս․ Մ․ Կրկյաշարյան, Դիցաբանական բառարան («Լույս» հրատարակչություն), Երևան, 1985 — 364 էջ։
- Սերգեյ Իշխանյան, Հունական դիցաբանության տեղեկատու բառարան (Վան Արյան), Երևան, 2006 — 392 էջ։