Մ
Jump to navigation
Jump to search
Հայերեն
Տառ[խմբագրել]
Մ 1[խմբագրել]
Մ, մ (մեն)
- հայերեն այբուբենի 20-րդ գիրը և 15-րդ բաղաձայնը, արդի գրական հայերենում՝ երկշրթնային պարզ, շփական ձայնորդ բաղաձայն հնչույթի գրային նշանը, անունը՝ մեն
- (լեզվբ․) ռնգա-շրթնային ձայնորդ ◆ Մ արտաբերելու ժամանակ շրթունքները հպվում են միմյանց և օդի շերտը հանդիպվելով արգելքի մտնում է քթի խոռոչը և այնտեղից դուրս գալով տալիս է Մ բաղաձայնը։
- թվական արժեքը՝ 200, 200-րդ
Տեխնիկական տվյալներ[խմբագրել]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Մ 2[խմբագրել]
Գոյական
- ժողովրդական լեզվում գործ է ածվում կրկնվող բառերից երկրորդի առաջ, կամ ավելանալով (եթե բառը ձայնավորով է սկսվում) և կամ փոխարինելով նրա առաջին բաղաձայնին և նշանակում է՝ այդ և դրա նման բաներ, այդ և այդպիսիները ◆ Ստից-մտից։ ◆ Օգուտ-մօգուտ։ ◆ Հաց-մաց։
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Մ 3[խմբագրել]
Գոյական
- (ապաթարցով) գործ է ածվում արևմտահայ գրական լեզվում ձայնավորով սկսվող բառից առաջ սղված ձևով փոխանակ մը=մի ◆ Քանի մ'օրեի վեր է, որ անհանգստություն մ'ունիմ, ոչ կրնամ ուտել և ոչ քնանալ, հազ մ'ալ ունիմ, որ գիշերները չքնացներ զիս։ Հակոբ Պարոնյան
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Մ 4[խմբագրել]
Գոյական
- (շեշտով) արևմտահայ գրական լեզվում և բարբառներում, երբ ձայնավորով սկսվող բայերից առաջ սղված է գործածվում մի՛արգելականի փոխարեն ◆ Մ'ուրանայք զերկիրդ ու զազգըդ սիրուն, ծառն արմատով ծառ, տուն հիմամբն է տուն։ Ալ
Հոմանիշներ[խմբագրել]
Արտահայտություններ[խմբագրել]
| Բաղադրյալ բառեր | |
Թարգմանություններ[խմբագրել]
Թարգմանություն
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։
- Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։
- Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։
- Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։
- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։