(գրբ․) փորձանքի, չարիքի ևն. միայն նախանշանն է. դրանք հետո են գալու համեմատության համար՝◆ -Մեր նախատնիքը մեր թշնամու արյունով կսրբենք։ ◆ Այդ դեռ սկիզբն է երկանց... Մեծ փոթորիկը գալու է վաղը։ (Րաֆֆի)◆ Հետո, ինչո՞ւ առնեին թվական մը՝ որ անիծած էին տարերով, թվական մը՝ որ եղած էր «սկիզբը երկանց» ։ Վահրամ Մավյան◆ ...Մրթմրթաց Ասլանի խանում-խաթուն կինը՝ աչքով չափելով քոնյաքի շիշերուն տեղատվությունը, որ ըստ երևույթին «սկիզբն էր երկանց» ։ Սիմ ◆ Կեց՛իր՝, տակավին «ոչ սկիզբն ենք երկանք» ։
