յան

Հայերեն բարբառային բառ

վանկեր՝ յան 

յան 1

1. Համշեն՝ կողմ ◆ Էս յանը ուռ ա, էն յանը ուռ ա, կողբեցու հարսի ջիբինը նուռ ա։ Ահ ◆ Մըկիճ մին յանավըս ա պրանած, մին յանավըս ալ սալդաթըն ա պրանած։ (Հովհաննես Մուրադյան)
2. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ փեղկ
3. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ սենյակի երկու կողքերի գորգերը
4. Վան՝ դես ◆ Ոչխարի միսը ծախվում էր յանով կամ չարեքով (կամ կեսը, կամ թե քառորդ մասով)։ (Ձեռագիր)
5. կողքի, կողքից ◆ Նետը յան հենց կացավ, քարերը ջարդելով գնաց։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)

Արտահայտություններ

1. յան գալ
   1. մի կոխքի վրա հենվել, թիկն տալ ◆ Մարալ,մարալ, մարալի պես ման կուգաս, Բարձը դնեմ, խալու վրա յան կուգաս: Ժող.երգ
   2. պառկել ◆ Լուսիկ, Լուսիկ վար եկո, Յաթախ ձգիմ յան եկո: (Հ․Տեր-Հակոբյան)
2. յան յան անել
   1. Ղարաբաղ՝ որոնել, տարբեր կողմեր փնտրել
   2. էս կողմ էն կողմ քցել, ցաք ու ցրիվ անել ◆ Էս մարթը ճախը յանճյան ա անըմ տըեսնըմ տակին մին սանդուղ։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
3. յան տալ
   1. մի կողմի վրա գնալ
   2. ճանհապարից դուրս գալ, թեքվել, կողքով անցնել
   3. հենել ◆ Դավրիշ տղան մին կերպ յան ա տամ, թաքավըրեն զորքը քյինամ ա։ Տղան վըեր ետ ա մնում, կյամ ա ճորուն քշտին շորերը հանում, սըև ծիյին թարքը կապում։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
   4. Կարին՝ հենել
4. մե յան - մի կողմ, վրա ◆ Քասսան, պերնի քարն ուսուլով քյաշին մե յան: (Քյոռ Օղլի)
5. մե յանեն
6. մի յանից - մի կողմից, մյուս կողմից ◆ Մե յանեն էլ էշն ը ըսկըսելը զըռալ։ ՄԱս ◆ Համե մե յանից էլ մտածում եմ «խո չեմ կանա ըստե մնա ջուն-ջունավարների փայ հ'լնեմ»։ (Հայ ժողովրդական հեքիաթներ)
7. մե յանի վրա - Մի կողմի վրա, մի կողմ, մի տեղ, որևէ տեղ ◆ Գլուխս վերցնեմ մե յանի վրա էթամ։ Ահ
8. մեկի յանն իլիլ - Մեկի կողմը պահել, մեկի օգտին խոսել ◆ Ժողորթը զութ իրան տըղի յանն են: (Ձեռագիր)

յան 2

1. Մուշ՝ կամ, յա ◆ Մալն օր տեր չ'ըլմնի յան գողուծուրիկ ա, յան գտածուրիկ ա։ Ահ ◆ Ճահել տղա է, տեսար օր մե պոտոռիկ փերձենք (փորձանք) մի հանեց ուր գլուխ, յան թողեց գնաց Թիկլիս։ Բնս

Արտահայտություններ

1. յան աղն է պակաս, յան՝ մանը - տե՛ս յա աղն ա պակաս, յա մաղը

յան 3

1. Ղարաբաղ, Գանձակ՝ ձկան չորացրած կողքերը

Աղբյուրներ

• Հրաչյա Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ, Հայոց լեզվի բարբառային բառարան («Նաիրի» հրատարակչություն), Երևան, «ՀՀ Գիտությունների ազգային ակադեմիա», 2001-2002 — 2792 էջ։