վանկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

«վանկ» ժեստը հայերեն ժեստերի լեզվով

Դասական ուղղագրութեամբ՝

վանկեր՝ վանկ 

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (լեզվբ․) հնչյունաշարքի այն հնչյունը կամ հնչյունախումբը, որ արտաբերվում է օդի անընդհատ հոսքով և անջատվում է նույնպիսի միավորներից օդի հոսանքի դադարով կամ թուլացումով
  2. (հնց․) արտասանություն, խոսք
  3. (փխբ․) ձայն
  4. հնչյունաշարքի մի հատվածը, որը առավել հնչեղությամբ և նվազագույն լարվածությամբ հակադրվում է հնչյունաշարքի մյուս հատվածներին և անջատվում է նրանցից արտասանության թուլացմամբ կամ դադարով

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. հեգ, (հնց․) սիղղոբա, փաղառ, փաղառություն (օդի հոսքի մեկ արտամղումով արտաբերվող հնչյուն կամ հնչյունախումբ)
  2. վանգ, հեգ, շաղաշար, զուգաշար, փաղառություն, փառաո, Սյուղոբա
  3. բառի մեջ հնչյունների ամենապարզ կապակցություն, որը բաղկացած է մեկ ուժեղ (ձայնավոր) և նրան հարող թույլ (բաղաձայն) հնչյուններից

Արտահայտություններ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։