դադար

Հայերեն

Արտասանություն

ՄՀԱ: []

Ստուգաբանություն

Կրկնավոր բնիկ հնդեվրոպական՝ *dher- «պահել» արմատից, որտեղից նաև՝ դարել:

Գոյական

Հանգիստի պահ * ընդմիջում * հանգրուան: տե՛ս պաուզա

1. (լեզվբ․) երևույթ, երբ խոսելիս այս կամ այն չափի տևականությամբ ընդհատվում է խոսքի շղթան՝ արտասանական օրգանների աշխատանքի կասեցումով և ձայնի ընդհատումով հանդերձ, որ կատարվում է խոսքը առանձին հատվածների, նախադասությունների, իսկ նախադասությունների մեջ՝ առանձին շարույթների բաժանման համարը

Խոնարհում

Հոմանիշներ

• տե՛ս պաուզա

Արտահայտություններ

Թարգմանություններ

անգլերեն՝ pause, pause ռուսերեն՝ пауза (ru) ‎(pauza) ֆրանսերեն՝ pause գերմաներեն՝ Pause, Pausa, Ruhenpukt Աղբյուրներ Էդուարդ Բագրատի Աղայան, Արդի հայերենի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայաստան», 1976։ Հրաչյա Աճառյանի անվան Լեզվի Ինստիտուտ, Ժամանակակից հայոց լեզվի բացատրական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1969։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիայի Հրատարակչություն», 1967։ Աշոտ Մուրադի Սուքիասյան, Հայոց լեզվի հոմանիշների բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարան», 2009։ Սերգեյ Աշոտի Գալստյան, Դպրոցական բառակազմական բառարան (Դպրոցական մատենաշար) (խմբ. Հովհաննես Զաքարյան), Երևան, ««Զանգակ-97» հրատարակչություն», 2011 — 230 էջ, ISBN 978-99941-1-933-2։ Լևոն Հախվերդյան, Թատերագիտական բառարան, Երևան, «Հայաստան հրատարակչություն», 1986 — 208 էջ։ Սիլվա Պապիկյան, Թատերագիտական և կինեմատոգրաֆիական տերմինների համառոտ բառարան, Երևան, «Էդիթ Պրինտ հրատարակչություն», 2015 — 128 էջ։ Կաղապար:Գիրք։ԼԲ