◆ Չոլախ Հարությունը շտապեց․․․հոնքերը ժողոված, քիթը կախած․․․առաստաղին նայել (Պերճ Պռոշյան)◆ -Հա՛, այդպես․ քիչ մը ժպիտ։ Ի՜նչ է առտվընե ի վեր քիթդ կախեր, նստեր ես ԳԱճ․ ։ ◆ Քիթ ու մռութ, նոթերը մութ / Կախ են գցեր մինչև գետին (Ավետիք Իսահակյան) ։ ◆ Իսկ երկինքը նորից կախել է քիթը։ Ամպերը լողում են քսվելով ծառերի կատարներին (Մ․ Սարգսյան) ։
Դժգոհել։ ◆ Բայց մեկ էլ տեսար՝ չդիմացան, քթները կախեցին և հայդա՜ ԳԱ ։ ◆ -Ամեն տեղ էլ գնացե՛ք, թե չէ ես պրծնիլ չեմ, երկու գազ քինթ կախ կքցեն(Պերճ Պռոշյան) ։ ◆ Դևեր զքիթ ու մռութ ուրանց կը կախին, հմա ահուց չըն կռնա ճըռտուն հանի ։
Նեղանալ։◆ Եվ իմ այս դատողությունից, խնդրում եմ, թող ոչ ոք չկախի իր հայկական քիթը <ՀՀ> ։ ◆ - Ծո ես քեզի ինչ ըսի որ քիթդ կախեցիր, ադքանն ալ չըսեի, անաստված Արմեն Դարյան ։ ◆ - Ինչ կանվանեք դուք այն տղան, որ քիթ ու բերան թիզ մը կը կախե, երբ իր անշնորհքությունը իրեն հասկցնել կուզեն Լևոն Շանթ
Խռովել։ ◆ Այս խոսքը բավական եղավ որ նշանածը քիթն ու բերանը կախե Շահան Շահնուր ։ Փոքրավորը կը լռե, բայց հանդիմանվելուն պատճառավ քիթը սմբուկի պես կը կախե։
Տ․ առաջին նմուշի մեջ։ ◆ Նրա խուսափուկ, անտարբեր խոսակցությունից ես տխրում էի, քիթս կախումԳուրգեն Մահարի ։ ◆ Ֆաննիի ուրախությունը զիս ալ ուրախացուց, բայց կեսօրե վերջ քիթս կախեցի, որովհետև երկու բարեկամուհիները իրար մոտ մնալով ես զրկվեցա Ֆաննիես Շահան Շահնուր ։ ◆ - Ի՞նչ ես քիթ ու մռութդ երկու գազ երկարացրել, աշխարհքումս ո՞վ է հավիտենական ու անմահ (Պերճ Պռոշյան) ։
Հուսահատության նշան ցույց տալ։ ◆ Դիրքի պարզեցման հեռանկարից չընկճվել։ Դժվար դիրքում հայտնվելիս քիթը չկախել <<Հձ>> ։ ◆ <<Ուրեմն գործերն այնքան էլ վատ չէն․․․քիթդ շատ մի կախիր>>Պերճ Զեյթունցյան ։ ◆ Խեղճերը հույսերը կտրեցին, ձեռքերը խաչեցին, քթերը վայր թողին Ն-Դ ։ ◆ Ոսկրաբույծ խաթունը շատ հուսահատ է, քիթ ու մռութը քաշ է արել(Պերճ Պռոշյան) ։
