ալտերնատ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. (դիվ․) կանոն, համաձայն որի միջազգային պայմանագրի բնօրինակում, որը նախատեսված է պայմանավորվող տվյալ կողմի համար, կողմի անվանումը, լիազորված անձանց ստորագրությունները, ինչպես նաև պայմանագրի բուն տեքստը տվյալ պայմանավորվող կողմի մայրենի լեզվով դրվում է առաջին տեղում։ Ստորագրությունների համար առաջին տեղ է համարվում պայմանագրի տեքստի ներքևի ձախ կողմը


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։