ականջը ծակ

ականջը ծակ1

1. չլսող ◆ — Ես ինչ եմ ասում, դու ինչ ես մանում․ հո ականջտ ծակ չի՞։ Դիլիջան

ականջը ծակ2

1. (արևմտհ․) (խսկց․) հեշտ լսող (և հավատացող) ◆ Շեն օճախը [օջախը], ավեր, կ'անցնի ուրիշ մը որ ականջը ծակ չարքերուն հնարքներուն հնարքներուն, տուն մտնելե առաջ կըքակեբակի մեծ դուռը։ Օչ ◆ Անորկը մնար անցյալեն ծակ ականջ մը, ուր ինկած էին՝ շատ քիչ լավ բաներու հետ բանակ մը մեղք, աղտոտություն ու փոքրություններ։ (Նար-Դոս)
2. (անկաճը ծակ) Ամեն բանի հետաքրքիր, եմեն բանի լուր ունեցող։
3. ուշիմ, արթում, շուտ հասկացող

ականջը ծակ3

1. (ծածկ․) ասվում է իբրև զգուշացում այն մասին, որ օտարը կարող է հասկանալ կամ հասկանում է խոսակցուրյունը ◆ — Զգույշ խոսեցեք, դրա ականջը ծակ է, մեզ հասկանում է։ Ամատ ◆ Դրա մոտ զգույշ եղիր խոսելիս․ ականջը ծակ է։ Մլխս

Աղբյուրներ

1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։