(արևմտհ․)(խսկց․) հեշտ լսող (և հավատացող) ◆ Շեն օճախը [օջախը], ավեր, կ'անցնի ուրիշ մը որ ականջը ծակ չարքերուն հնարքներուն հնարքներուն, տուն մտնելե առաջ կըքակեբակի մեծ դուռը։ Օչ ◆ Անորկը մնար անցյալեն ծակ ականջ մը, ուր ինկած էին՝ շատ քիչ լավ բաներու հետ բանակ մը մեղք, աղտոտություն ու փոքրություններ։ (Նար-Դոս)
(անկաճը ծակ) Ամեն բանի հետաքրքիր, եմեն բանի լուր ունեցող։
(ծածկ․) ասվում է իբրև զգուշացում այն մասին, որ օտարը կարող է հասկանալ կամ հասկանում է խոսակցուրյունը ◆ — Զգույշ խոսեցեք, դրա ականջը ծակ է, մեզ հասկանում է։ Ամատ ◆ Դրա մոտ զգույշ եղիր խոսելիս․ ականջը ծակ է։ Մլխս
