լսվել. լսելի լինել ◆ Երեք երիտասարդ կանգնել խոսում էին։ ◆ Արշակի ականջին դիպան հայերեն բառեր։ ԱԻ, նրանք դրոշակ ունին ◆ Ականջին գյուղում շատ հաճախ անախորժ կերպով դիպչում էին՝ աղա, բեգ, մեծավոր և այլ անուններ։ Հովհաննես Ճուղուրյան◆ - Մեկ-մեկ որ ականջովս է դիպչում, թե ինչեր է գրում, մազերս բիզ-բիզ են կանգնում։ Ն-Դ ◆ Գետնին վրա քայլերու հոգնած հևք մը զարկավ ականջին: Օչ. ◆ Բառ մը հստակ ու որոշ, ականջի կը զարներ: (Գրիգոր Զոհրապ)
անորոշ լուր առնել, տեղեկություն ունենալ ◆ Քավոր Կարո, ականջիս դիպավ, թո էսօր ընկերության շրջիկ կայծակի հետ սեղան եք նստել։ (Ավետիք Իսահակյան)◆ «Երևի խեղճի ականջով դիպել է Առաքելի մեռնելը»։ (Ակսել Բակունց)◆ Ճիշտդ ասոր համար, ականջիս զարկավ թե հ. Հովհ չ'ուզեր [չո՛ւզեր] եղեր ընդունիլ դպրոցին պաշտոնը։ Ն. Տեր Ստեփանյան ◆ Ուրախալի մի տարաձայն / Այսօր դըպավ իմին անկաջ: Վան
