ուժ բռնություն գործադրել։ ◆ — Խոսք չկա եթե մենք ձեռքներս ծալած նստենք մեր տանը, ◆ կբռնեն մեր ակաջից, քարշ կտան կրակի մոտ ու կասեն․ «գլուխդ ծռի՜ր դա՜ էլ քո աստվածը»։ (Րաֆֆի)◆ Բռնե ականջեն, փողոցը նետե, լմմնա երթա․ համբերելու բան չե որ։ Հակոբ Պարոնյան◆ Իսկ վկաներն այն նույն շփոթված մարդիկ էին որոնց․․․ ակաջներից բռնած նա քարշ է տալիս բոլոր ինստյանցաներով՝ նրանց հարկադրելով տարածել «բյուրեղի պես մաքուր մարդու» մասին բնութագիրը Ավ