ուշադիր լինել՝ լսելու (առավ․ կենդանիների մասին) ◆ «Մարշի» ձայնը լսում էր թե չէ՝ ականջները խլշում էր ու վազում փողոց։ Ստեփան Զորյան◆ – Սը՜սս,– շշնջաց Գարեգինը, ձեռքը շրթունքներին դնելով և, աչքերը չռած, ականջները խլշեց։ Ն-Դ
լարվել (սպասումով) ◆ Երբ լուր եկավ, թե քաղաքներում գործադուլ կա, հեղափոխություն է ընկել, Առաքելը ականջները խլշեց։ (Նար-Դոս)
