ակտիվության տեսություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑktivutʰjɑn tɛsutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ջրբերկ․) տեսություն, որը հիմնված է հետևյալ դրույթների վրա. ա) նոսրացված ջրիկացված լուծույթներում ուժեղ էլեկտրոլիտները ամբողջապես իոնիզացված են, բ) ուժեղ էլեկտրալիտների լուծույթներինվազ համարժեք էլեկտրահաղորդականությունը՝ անսահման նոսրացված լուծույթների համարշեք էլեկտրահաղորդականության համեմատությամբ, և նրանց վարքի այլ առանձնահատկություննրը բացատրվում են իոնների միջև էլեկտրաստատիկ փոխազդեցությամբ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։