ակրոմոնոգրամա
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑkɾɔmɔnɔɡɾɑˈmɑ]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]հունարեն akros «վերին, եզրային» + monos «մեկ» + gramma «գրառում»)
Բացատրություն
- (գրկն․) բառակոմպոզիցիոն հնարք, երբ բանատողի, տան կամ արձակի գլխի ավարտը՝ բառամասը, բառակապակցությունը կրկնվում է հաջորդ բանատողի, տան կամ գլխի սկզբում, և դրանով բանատողերը, տները, գլուխները կապվում, միակցվում են իրար
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- եզրամիացագիր
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Մելս Սանթոյան, Արեն Սանթոյան, Գրականագիտական բառարան, Երևան, «Վան արյան», 2006 — 209 էջ։