Jump to content

աղբյուրի գլխիկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑʁbjuɾi ɡlˈχik]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (ջրբերկ․) երկրի մակերևույթի վրա ստորերկյա ջրերի աոանձին կենտրոնացված ելք, որը վերընթաց շարժման հետևանքով ունենում է սնկաձև, ցայտ աղբյուրային գլխիկի (գրիֆոնի) տեսք


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։