աղբյուրի գլխիկ

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑʁbjuɾi ɡlˈχik]

Բացատրություն

1. (ջրբերկ․) երկրի մակերևույթի վրա ստորերկյա ջրերի աոանձին կենտրոնացված ելք, որը վերընթաց շարժման հետևանքով ունենում է սնկաձև, ցայտ աղբյուրային գլխիկի (գրիֆոնի) տեսք

Թարգմանություն

• անգլերեն՝
• ռուսերեն՝ головка источника (ru) ‎(golovka istočnika), грифон иточника (ru) ‎(grifon itočnika)

Աղբյուրներ

• Ավետիսյան Վ․Ա․ և ուրիշներ, Ջրաերկրաբանական և ինժեներաերկրաբանական ռուս-հայերեն բացատրական բառարան (Գիտություն), Երևան, 1995 — 351 էջ։