աղմուկ բարձրացնել

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. իրարանցում առաջանալ ◆  Երբեմն էլ գործը քնոում է հանգիստ, խաղաղ քնով, մինչև որ որև է առիթով նորից առաջ գա հարցը, նորից աղմուկ բարձրանա,- նորից կրքեր շարժվեն։ Եր ◆ -Այո,՛ փիլոնազուրկ ըրին․․․ ահագին աղմուկ ելավ Պոլսո մամուլին մեջ։ Շահան Շահնուր ◆ Մի ձեռաց ոտանավոր գրեցի Շուլավերի պաչոտնիների վրա։ Այնպես մի աղմուկ, մի խռովության ընկավ, որ․․․ կը կարծերի թե մի կարևոր բունթ է գյուղում։ Հովհաննես Թումանյան ◆ Այս մասին արտահայտվիլը նույնիսկ վնասակար կը նկատենք, ու ցավ կը հետև ինք մամուլին մեջ բարձրացած աղմուկին։ Գևորգ Աճեմյան

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Կաղապար:Գիրք:ՀԴԸԲԲ}}