աղոթալեզու

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. աղոթելու համար պատշաճ՝ հարմար ◆ Գրիգոր Նարեկացին իր բեղուն, աղոթալեզու, առինքնող հայերենով լայնորեն բացեց աստվածամերձ գոտու դռները։ «Գարուն»


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։