աղոթքաշշուկ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑʁɔtʰkʰɑˈʃːuk]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. ցածրաձայն աղոթող ◆ Հաճախ ինձ թվում է, թե պատերին խաչվել են անգամ նրանց ձայները, ինչ-որ տեղ գինով, ինչ-որ տեղ սթափ, մշտախոս ու աղոթքաշշուկ, ուր չկա քարացում։ «Գրական թերթ»

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։