(ոչ իր լեզվով) ցուցամոլությամբ խոսել ◆ Թևանցուկ զբոսնում էին աշնանային արևի ախորժելի ջերմ ճառագայթների տակ և ջարդում էին ֆրանսերեն: Ն-Դ ◆ Թե չըգիտես ռուսաց լեզուն, դու նրան չըմոտենաս, / Վրացերեն ծամծմում է, ըռուսերեն կը ջարդե: Ծերեթելի ◆ Հացթուխ Մարանի տղան գրափառ է ջարդում։ Ստեփան Զորյան◆ Բուլվարի վրա ու կրուժոկումը տեսած մոդնի ջեհել տղերանց վրա ռսեվար (էին) խոսում, յա «կամ» ֆրանսեվար կոտրում: Գաբրիել Սունդուկյան
այսինչ լեզուն աղավաղելով խոսել ◆ Այս ի՜նչ հայերեն են ջարդում ձեր հայտնի ընտանիքների պատկանող տիկինները, օրիորդները, պարոննները։ Ն-Դ :◆ Վրացերեն, թուրքերեն ճարտար խոսում էր, ռուսերեն էլ կոտրում էր: (Ղազարոս Աղայան) : ◆ Ինչ-որ ծիծաղաշարժ բան էր պատմում՝ ջարդուփշուր ռուսերենով: (Մ․ Սարգսյան) :
