(ոչ իր լեզվով) ցուցամոլությամբ խոսել ◆Թևանցուկ զբոսնում էին աշնանային արևի ախորժելի ջերմ ճառագայթների տակ և ջարդում էին ֆրանսերեն: Ն-Դ◆Թե չըգիտես ռուսաց լեզուն, դու նրան չըմոտենաս, / Վրացերեն ծամծմում է, ըռուսերեն կը ջարդե: Ծերեթելի◆Հացթուխ Մարանի տղան գրափառ է ջարդում։ Ստեփան Զորյան◆Բուլվարի վրա ու կրուժոկումը տեսած մոդնի ջեհել տղերանց վրա ռսեվար (էին) խոսում, յա «կամ» ֆրանսեվար կոտրում: Գաբրիել Սունդուկյան
այսինչ լեզուն աղավաղելով խոսել ◆Այս ի՜նչ հայերեն են ջարդում ձեր հայտնի ընտանիքների պատկանող տիկինները, օրիորդները, պարոննները։ Ն-Դ:◆Վրացերեն, թուրքերեն ճարտար խոսում էր, ռուսերեն էլ կոտրում էր: (Ղազարոս Աղայան): ◆Ինչ-որ ծիծաղաշարժ բան էր պատմում՝ ջարդուփշուր ռուսերենով: (Մ․ Սարգսյան):
