անանջատ գրություն

Հայերեն

• ՄՀԱ՝ [ɑnɑnd͡ʒɑt ɡɾutʰˈjun]

Բացատրություն

1. (լեզվբ․) գրության եղանական, որով բառերը շարադրության, տեքստի մեջ չեն անջատվում բաց տարածությամբ, գրվում են միասին, կիպ

Թարգմանություն

• ռուսերեն՝ нераздельное написание (ru) ‎(nerazdelʹnoje napisanije)
• անգլերեն՝ continous script
• ֆրանսերեն՝
• գերմաներեն՝

Աղբյուրներ

• Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։