անբուն հոլովում

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) հոլովման տիպ, երբ հոլովման վերջավորությունների և արմատի միջև չկան բնակազմիչ տարրեր (բնակազմիչ ձայնավոր, ձևույթ, ածանց)

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։