անգործունակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑŋɡɔɾt͡sunɑkutʰˈjun]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]a-` ժխտականա մասնիկ + հուն. praxis՝ «գործողություն»
Բացատրություն
- (ֆզլգ․) գլխուղեղի կեղևի տարբեր շրջանների կամ կոշտուկային մարմնի հաղորդչական ուղիների վնասման հետևանքով ոչ կամային (առաջին հերթին՝ նպատակաուղղված) շարժումների և գործողությունների խանգարում
- (իրավ․) քաղաքացիական իրավունքում քաղաքացու փաստական վիճակ, երբ նա հոգեկան հիվանդության կամ տկարամտության հետևանքով չի կարող հասկանալ իր գործողությունների նշանակությունը, կամ ղեկավարել այդ գործողությունները
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- բրադիպրաքսիա, ապրաքսիա
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։
- Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։