անգրունակություն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑŋɡɾunɑkutʰˈjun]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]a-` ժխտական մասնիկ + հուն. grapho՝ «գրում եմ»
Բացատրություն
- (ֆզլգ․) խոսքի խանգարում, որը դրսևորվում է գրելու ունակության կորստով, սովորաբար, դիտվում է գլխուղեղի կեղևի ձախ կիսագնդի (աջլիկների) ծոծրակային կամ գագաթածոծրակային հատվածի թերզարգացվածության կամ վնասման դեպքում, հիվանդներն անընդունակ են տառերից և վանկերից բառեր կազմելու
Հոմանիշներ
[խմբագրել]- տե՛ս ագրաֆիա
| Թարգմանություններ | |
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։