անգրունակություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑŋɡɾunɑkutʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

a-` ժխտական մասնիկ + հուն. grapho՝ «գրում եմ»

Բացատրություն

  1. (ֆզլգ․) խոսքի խանգարում, որը դրսևորվում է գրելու ունակության կորստով, սովորաբար, դիտվում է գլխուղեղի կեղևի ձախ կիսագնդի (աջլիկների) ծոծրակային կամ գագաթածոծրակային հատվածի թերզարգացվածության կամ վնասման դեպքում, հիվանդներն անընդունակ են տառերից և վանկերից բառեր կազմելու

Հոմանիշներ[խմբագրել]

  1. տե՛ս ագրաֆիա

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Սիլվա Ամիրյան, Արտաշես Մարտիրոսյան, Ֆիզիոլոգիական տերմինների հայերեն-անգլերեն-ռուսերեն բառարան-տեղեկատու (ԵՊՀ հրատարակչություն), Երևան, 2013 — 704 էջ, ISBN 978-5-8084-1819-6։