անկոչ հյուր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն դարձվածք

  1. ինքնակամ, մի տեղ ոչ հաճելի այցելու ◆ Այլևս չդիմացավ Արշակը, հազիվ զսպելով վզակոթին տալով անկոչ հյուրին վռնդելու ցանկությունը։ Հովսեփյան ◆ Նա այստեղ տեր էր, ես էի միայն անկոչ հյուրի պես ներս եկել խռովելու նրա կյանքի միակերպությունը, խանգարելու նրա հանգիստը։ ԱՀ. ◆ Օր մըն ալ հանկարծ պիտի մեկնեի այս աշխարհեն և ամեն ինչ պիտի ձգեի այն անկոչ հյուրերուն, որոնք արդեն տերը դարձած էին ճակատագրիս։ Ռոպեր Հատտեճյան ◆ Նրա ինքնակոչ հյուր լինելը սկզբում այնքան ծանր և անախորժ երևեցավ իրեն։ (Րաֆֆի) ◆ Երկրի իսկական տերերը չեն փաղաքշի անկոչ եկվորներին: (Հրաչյա Քոչար) ◆ Բնապահպանն այն «անկոչ» հյուր է, որն անմեղ տեղ պետք է լինի։ («Ոզնի») ◆ Բայց գիտենք թե օրաթերթերուն համար անխուսափելի են նման «ինքնակոչ հյուրեր» (սխալներ և թույլ գործեր)։ («Ն»)
  2. ինքնակամորեն մեջտեղ՝ մեջ ընկնող մարդ ◆ Ո՞վ է այն անկոչ հյուրը, որ քիթը մեր գործերի մեջ է խոթում։ ◆ - Տեղային մահմեդականությունը...անհամբեր սպասում է այդ ինքնակոչ հյուրերին: (Րաֆֆի)

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  1. Պետրոս Սարգսի Բեդիրյան, Հայերեն դարձվածքների ընդարձակ բացատրական բառարան, Երևան, «Երևանի Պետական Համալսարանի Հրատարակչություն», 2011։