ասում են մի մարդու մասին, որ ամեն ինչի կասկածելով՝ չհավատալով է վերաբերվում ◆ -Կարելի է կեղծ են,-պատասխանեց առաջինն մի անհավատ Թովմաս: (Պերճ Պռոշյան)◆ Ուրեմն թող խոսի գիրքը հուրախություն մեզ և ի պախարակումն անհավատ Թովմասներու: Թորոս Թորանյան◆ Նույնպես ափսոսում եմ, որ... դեպի ինձ կասկածամիտ Թոմաս հանդիսացավ։ Ռափայել Պատկանյան◆ Մանավանդ մեր գյուղացին. նա ստիպված դարձել է Թովմաս առաքյալ՝ «ձեռովս շոշափեմ , այնուհետև կհավատամ»։ (Ցոլակ Խանզադյան)◆ Մեսրոպահունչ ձայնով անունս կարտասանվի և Թովմասի անհավատ վարանումով կը հարցվի թե ես Սարգիսյան Սրբազա՞նն եմ։
