անձրևահեղեղ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnd͡zɾɛvɑhɛˈʁɛʁ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Գոյական

  1. վարար, հորդ անձրև ◆ Երբ Սանասարը նետահարումով սպանում է նրան, անձրևահեղեղ է տեղում, կայծակ-փայլակ է շամփրում, դղրդում է աշխարհը, ապա արևի լույս ցայտում։ (Սովետական Հայաստան)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։