անմեղության կանխավարկած
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnmɛʁutʰjɑn kɑŋχɑvɑɾˈkɑt͡s]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (իրավգ․) քրեադատավարական իրավունքի սկզբունք, հանցագործության համար կասկածյալի հանդեպ կիրառվող վարկած, համաձայն որի՝ հանցագործության համար կասկածվողը կամ մեղադրվողը համարվում է անմեղ, քանի դեռ նրա մեղավորությունն ապացուցված չէ ՀՀ քրեական դատավարության օրենսգրքով սահմանված կարգով՝ դատարանի օրինական ուժի մեջ մտած դատավճռով
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։
- Արեն Կոբալյան, Իրավաբանական համառոտ բացատրական բառարան, Վանաձոր, 2005 — 80 էջ։