անմիջական գիտելիք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnmid͡ʒɑkɑn ɡitɛˈlikʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (փիլ․) գիտելիք, որ ստացվում է առանց ապացուցման օգնության, ճշմարտության ուղղակի հանգեցում, ի տարբերություն դիսկուրսիվ կամ դեմոստրատիվ, գիտելիքից, որը, միշտ միջնորդավորված է ոչ միայն փորձի տվյալներով, այլև տրամաբանական կշռադատությամբ


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Մ․Մ․ Ռոզենտալի, Փիլիսոփայական բառարան (Հայաստան), Երևան, 1975 — 468 էջ։