անշաղկապություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnʃɑʁkɑputʰˈjun]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) ոճական հնարք, բանաստեղծական խոսքի դարձվածք, որի մեջ բառերի կամ նախադասությունների կապակցությունը արտահայտված է առանց շաղկապի
  2. տե՛ս անշաղկապ կապակցություն

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։
  • Ջրբաշյան Է․Մ․, Մախչանյան Հ․Մ․, Գրականագիտական բառարան (2-րդ լրաց․ և վերամշ․ հրատ․) (Լույս), Երևան, 1980 — 352 էջ։
  • Լ․ Տիմոֆեև, Ն․ Վենգրով, Գրականագիտական տերմինների համառոտ բառարան (Հայպետուսմանհրատ), Երևան, 1957 — 247 էջ։