անորոշ հնչույթ

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnɔɾɔʃ hnˈt͡ʃʰujtʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (լեզվբ․) այն հնչույթը, որի բնույթը որոշակի չէ ◆ Հռոմեացիների համար maxime ձևում ընդգծված տառերի նշած ձայնավորը այդպիսին էր, մեկ i էր մեկնվում, մեկ՝ ս։ Ժ․ Մարուզո

Հոմանիշներ[խմբագրել]

Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։