Jump to content

անուղղակի դիտավորություն

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnuʁːɑki ditɑvɔɾutʰˈjun]

Ստուգաբանություն

[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (իրավգ․) դիտավորության՝ որպես մեղքի ձևի, դրսևորում, ինչի դեպքում հանցանքը համարվում է անուղղակի դիտավորությամբ կատարված, եթե անձը գիտակցել է իր գործողության (անգործության)՝ հանրության համար վտանգավոր բնույթը, նախատեսել է հանրության համար դրա վտանգավոր հետևանքների առաջացման հնարավորությունը, չի ցանկացել այդ հետևանքները, բայց գիտակցաբար թույլ է տվել դրանք


Աղբյուրներ

[խմբագրել]
  • Ա.Ս. Ոսկերչյան, Քրեաիրավական տերմինների արդի համառոտ բացատրական բառարան: Քրեական իրավունք, քրեադատավար. իրավունք, Երևան, «ԵԳԵԱ», 2004 — 184 էջ։