անուրաց
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnuˈɾɑt͡sʰ]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Ածական
- ինչ որ չի կարելի ուրանալ, անուրանալի, անժխտելի, անհերքելի ◆ Խաչքարը հենց հայն է, մեկը մեկի նման, բայց տարբեր-չկրկնվող, անուրաց քրիստոնյա՝ հեթանոսական կրքով ու բնեղեն քանքարով։ Սուրեն Սպանդարյան
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Ա, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ Հ․ Աճառյանի անվան լեզվի ինստիտուտ», 2015 — 196 էջ։