անպայմանադիր

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑnpɑjmɑnɑˈdiɾ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Ածական

  1. առանց պայմանագրի, անպայմանագրորդ ◆ Այդ երկյուղած չափավորությունը, չափավորի հանդեպ այդ անպայմանադիր պարտավորությունը մեզ ստիպում է նկատել, թե գուցե հարկ չկա մեր ազնվությունը փնտրել արյունով լերդացած նեղուցներում։ (Հակոբ Մանանդյան)


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ա․Ս․ Գալստյան, Նոր բառեր, Պրակ Գ, Երևան, «Ասողիկ», 2017 — 158 էջ։