անվանական հիմք
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnvɑnɑkɑn ˈhimkʰ]
Ստուգաբանություն
[խմբագրել]Բացատրություն
- (լեզվբ․) բառարմատը կամ նրա այնպիսի ձևավորումը (ածանցով, անվանական մասնիկով), որից կազմում են անունների (գոյական, ածական) տարբեր ձևեր կամ նոր բառեր. ◆ Խելքից, փայտով բառաձևերի անվանական հիմքն են խելք, փայտ։
Հոմանիշներ
[խմբագրել]Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ
[խմբագրել]- Հ.Զ. Պետրոսյան, Ս.Ա. Գալստյան, Թ.Ա. Ղարագյուլյան, Լեզվաբանական բառարան, Երևան, «Հայկական ՍՍՀ Գիտությունների Ակադեմիա», 1975 — 328 էջ։