անվերջ կանոն
Հայերեն
- ՄՀԱ՝ [ɑnvɛɾd͡ʒ kɑˈnɔn]
Ստուգաբանություն[խմբագրել]
Բացատրություն
- (երաժշտ․) այնպիսի կանոն, որի կառուցվածքը հնարավորություն է տալիս կրկնել դա «անվերջ»` ա. կ. մեղեդու վերջը անցնում է սկզբին կամ միանում սկզբի հետ (այլ կերպ` վերջն ու սկիզբը հնչում են միաժամանակ)
Թարգմանություն
|
Աղբյուրներ[խմբագրել]
- Կ․Ե․ Մելիք-Վրթանեսյան, Մ․ Ա․ Տոնյան, Երաժշտական բացատրական բառարան, Երևան, «Խորհրդային գրող», 1989 — 270 էջ։