անտառային օրենսգիրք

Վիքիբառարան-ից

Հայերեն

  • ՄՀԱ՝ [ɑntɑrɑjin ɔɾɛnsˈɡiɾkʰ]

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

Բացատրություն

  1. (կնչ․) օրենսգիրք, որ կարգավորում է տվյալ երկրի անտառային հարբերությունները, անտառների և անտառային հողերի կայուն կառավարման՝ պահպանության, պաշտպանության, վերականգնման, անտառապատման և արդյունավետ օգտագործման, ինչպես նաև անտառների հաշվառման, մոնիթորինգի, վերահսկողության և անտառային հողերի հետ կապված հարաբերությունները


Աղբյուրներ[խմբագրել]

  • Ժ․ Հ․ Վարդանյան, Հ․ Յա․ Սայադյան, Անտառագիտական և կանաչապատման տերմինների հայերեն-ռուսերեն-անգլերեն բացատրական բառարան, Երևան, «ՀՀ ԳԱԱ բուսաբանական ինստիտուտի հրատարակչություն», 2008 — 338 էջ։