Հայերեն

Ստուգաբանություն[խմբագրել]

(ռազմ․) աշխարհաքաղաքական հայեցակարգ, որը դիտարկում է պետությունների տարածքա-տարածական դիրքի առանձնահատկությունների բնույթը և որոշակի պատմական ձևերի ազդեցությունները տեղային (լոկալ), տարածաշրջանային ու համընդհանուր (գլոբալ) միջազգային գործընթացների վրա
(դիվ․) քաղաքական տեսություն, համաձայն որի երկրի սոցիալ-տնտեսական և քաղաքական զարգացումը պայմանավորված է դրա աշխարհագրական պայմաններով
(նորբ․) քաղաքականություն` աշխարհում տեղի ունեցող ◆ Աշխարահաքաղաքականություն: (Մամուլ)

Թարգմանություն

Լ.Վ. Քոթանջյան, Ս.Ե. Ներսիսյան, Հայերեն ռազմական տերմինների բացատրական բառարան, Երևան, 2006 — 408 էջ։
Լիլիթ Թութխալյան, Դիվանագիտական տերմինների և հապավումների բառարան (Տիգրան Մեծ), Երևան, 2004 — 56 էջ։
Փառանձեմ Մեյթիխանյան, Նոր բառերի բացատրական բառարան, Երևան, «Փյունիկ», 1996 — 220 էջ։